چند شبی میشه بدون شب بخیر خوابیدم. قشنگ سرمو گذاشتم رو بالشت فکر کردم تا صبح ! همیشه حسودیم میشه به کسایی که سرشونو میذارن رو بالشت و بیهوش میشن تا فرداش. ولی خب زندگی همیشه اونطور که باید و شاید نیست . ولش کن بذا به درسم برسم . ولی خب این فکر لعنتی دست از سرم بر نمیداره ،کاش مغز آدم دکمه آن و آف داشت یا مثل این چراغ جدیدا پیچ تنظیم نور . راستی پرسپولیس هم باخت دیروز ،گور باباش خیلی وقته فوتبالی نیستم دیگه. راستشو بخوای یکم دلم گرفته. . . چند شبی میشه بدون شب بخیر خوابیدم . . .