بدن انسان براي بقا روزانه حداقل ١.٨ ليتر آب نياز داره . دنيايي رو تصور كنيد كه كل آب آشاميدني دنيا دست عده اي محدود بيفته . همه مردم بايد براي دريافت آب صف بكشن . هر سري كه نوبت فرد برسه ٧٠ سي سي آب بهش مي دن . تشنگي باعث ميشه اون فرد دوباره به آخر صف برگرده تا ٧٠ سي سي ديگه دريافت كنه . صف ها جوري طراحي شدن كه فرد حدود ٢٥ بار در روز آب دريافت كنه تا حداقل آب مورد نيازش تامين بشه . اين پروسه ١٦ ساعت زمان مي گيره . يعني كل مدتي كه فرد بيدار هست . بنابر اين زندگي كلا در ميان همين صف ها جريان ميگيره . قوانين ،ارزش ها و آداب مخصوص به زندگي در صف به وجود مياد . كم كم زندگي خارج از صف تبديل به افسانه مي شه . تا جايي پيش مي ره كه اكثر اون افراد از زندگي بيرون صف مي ترسن. معترضين به زندگي صفي هم از آب محروم ميشن و مي ميرن . خيلي وحشتناكه ، نه ؟